بررسی شیوع و علل لاپاراتومی‌های منفی در ترومای نافذ و غیرنافذ شکمی

چکیده زمینه و هدف: اخیراً به دلیل نتایج غیر قابل قبول و افزایش لاپاراتومی منفی، معیارهایی برای عمل جراحی تعیین و به دنبال آن لاپاراتومی انتخابی، جایگزین لاپاراتومی اجباری شده است. مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی علل مختلف لاپاراتومی منفی در ترومای نافذ و غیر نافذ شکمی انجام شد روش تحقیق: مطالعه به صورت توصیفی گذشته‌نگر بر روی بیمارانی که به دنبال ترومای شکمی تحت لاپاراتومی اورژانسی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌ از پرونده‌های موجود در بایگانی بیمارستان استخراج و با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: در مجموع برای 138 بیمار ترومایی، لاپاراتومی انجام شده بود؛ 96 بیمار (5/69%) دچار ترومای غیرنافذ و 42 بیمار (5/30%) دچار ترومای نافذ شده بودند. بیشتر بیماران در دهه سوم زندگی لاپاراتومی‌شده بودند. شایعترین علت تروما، تصادف اتومبیل و چاقوخوردگی بود. برای هیچ بیماری جهت تشخیص، از لاواژ شکمی و سی‌تی‌اسکن استفاده نشده بود. درترومای غیرنافذ با استفاده از معاینات و علائم بالینی و در ترومای نافذ به علت نافذبودن، لاپاراتومی انجام شده بود. در ترومای نافذ و غیرنافذ به ترتیب 20 مورد (50%) و 8 مورد (5/8%) لاپاراتومی منفی وجود داشت. نتیجه‌گیری: در این مطالعه، آمار قابل توجهی از موارد تروما مربوط به تصادف و چاقوخوردگی بود که ضرورت توجه بیشتر مسؤولین را به رفع مشکلات اجتماعی- فرهنگی نشان می‌دهد. از طرفی شیوع بالای لاپاراتومی‌های منفی در ترومای نافذ دلیل روشنی بر تغییر لاپاراتومی اجباری به لاپاراتومی انتخابی است و فقط نافذ بودن تروما، دلیل بر انجام لاپاراتومی نمی‌باشد.